شربت زوفا عسلی رازک

مقدارمصرف هر دارو را پزشک تعیین می کند ولی مقدار مصرف معمول این دارو به شرح ذیر می باشد: کودکان ۶-۴ سال: ۲/۵ میلی لیتر، ۴-۳ بار در روز. کودکان ۱۳-۷ سال: ۵ میلی لیتر، ۴-۳ بار در روز. افراد بالای ۱۳ سال: ۱۰ میلی لیتر، ۴-۳ بار در روز. به دلیل وجود ترکیبات گیاهی، ایجاد رسوب در شربت عادی می باشد. قبل از مصرف شیشه را به خوبی تکان دهید. از آن جایی که در مواردی اثر درمانی داروهای گیاهی به کندی ظاهر می گردد. حتما برای حصول نتیجه کامل و اثرات بهتر درمان دوره مصرف دارو کامل گردد.

این دارو در مؤثر و نافع برای سرفه کهنه، نزله، تنگی نفس و ریو (تنگی نفس ناشی از حساسیت) و خلط آور

عوارض ناخواسته ای از مصرف هم زمان شربت با سایر داروها گزارش نشده است. البته یادآوری می شود به علت وجود آهن در گیاه آویشن از مصرف همزمان این دارو با آنتی اسیدها خودداری شود. باتوجه به فرمولاسیون و اجزای موجود در این فرآورده تاکنون عارضه سویی گزارش نگردیده است. البته ایمنی مصرف در دوران بارداری و شیردهی به مصرف نرسیده است با این وجود منافع آن در برابر مضار آن باید سنجیده شود. به جهت وجود تیمول و عسل در فرآورده در کودکان زیر ۴ سال و افراد مبتلا به عدم توانایی هضم فروکتوز ممنوع می باشد. در صورت مشاهده یا بروز حساسیت به ترکیبات دارو از مصرف آن خودداری کنید. هردارو به موازات اثرات درمانی مطلوب، ممکن است باعث برخی عوارض ناخواسته گردد. اگرچه همه این عوارض در یک فرد مشاهده نمی شود ولی در صورت بروز هر یک از آنها با پزشک مشورت نمایید: احتمال ضعیف ایجاد اسهال، سردرد و ناراحتی معده و لینت مزاج در مواردی محدود وجود دارد. این محصول مکمل غذایی بوده و برای تشخیص، پیشگیری یا درمان نمی باشد.

دارو در دمای کمتر از ۳۰ درجه سانتیگراد و دور از نور مستقیم آفتاب نگهداری شود. دارو را دور از دسترس اطفال نگهداری نمایید. پس از هر بار مصرف در شیشه را محکم ببندید.

عسل: دارای مزاج گرم و خشک است. عسل حاوی مواد صد میکروبی بوده و اثرات ضد میکروبی آویشن را تقویت می نماید. گیاه زوفا: به عنوان خلط آور در برونشیت و رفع سرفه های شدید و آسم مؤثر می باشد. ترکیبات مؤثر آن شامل فلاونوییدها، تانن، ترکیبات موسیلاژی، آلکالوییدهای دیوزمین و هیسوپین و مواد فرار شامل پینوکامفن، آلفا و بتاپینن، کامفن و الکل های سزکویی ترپن می باشد. ختمی: گل ختمی برای ناراحتی های تنفسی و سرفه های خشک به کار می رود. برگ ختمی از طرف کمیسیون E جهت درمان تحریکات مخاط دهان و حلق همراه با سرفه های خشک مورد تایید قرار گرفته است. آویشن (Hasha) : اثرات ضدسرفه و خلط آوری آویشن مربوط به اسانس های فرار آن نظیر تیمول است که منجر به افزایش حرکات مژک های تنفسی و افزایش ترشحات مخاطی در دستگاه تنفس می شود. کمیسیون E مصرف آویشن (Thyme) برای درمان سرفه و برونشیت را تایید نموده است. در مورد تیمول وکارواکرول طیف وسیعی از تاثیر در برابر باکتری های دخیل در عفونت های دستگاه تنفس فوقانی مشاهده شده است. اعتقاد براین است که تیمول و کارواکرول با ایجاد کمپلکس با پروتیین های غشا باکتری فعالیت ضدباکتری خود را اعمال می کنند. یک اثر سینرژیستی برای ترکیب تیمول و کارواکرول نیز مشخص شده است. کارواکرول جزء اصلی اسانس آویشن است که اثرات ضد باکتریایی و ضدقارچی آن روی میکروارگانیسم های مختلف به اقبات رسید ه است و همچنین مشخص شده است که دوزهای کافی از تیمول و کارواکرول، دارای اثر شل کنندگی نای هستند. اسانس آویشن روی باکتری های پاتوژن بویژه استافیلوکوک آریوس (Areus) مؤثر است. آویشن در رفع علایم سرفه و نزله های مجاری فوقانی تنفسی و نیز بعنوان خلط آور با اثر ضد اسپاسم همواره مورد توجه بوده و در بزرگسالان در درمان برونشیت و سرفه های همراه با اسپاسم و در کودکان در بیماری سیاه سرفه را تایید نموده است. گل بنفشه معطر: در درمان سرفه های مزمن بسیار نافع می باشد. همچنین به دلیل داشتن تانن و موسیلاژهای فراوان در ترکیبات خود جهت ناراحتی های تنفسی، برونشیت های مزمن، سیاه سرفه، زکام و به عنوان نرم کننده سینه به کار می رود. پرسیاوشان: جهت درمان تنگی نفس، تسکین، سرفه و سرماخوردگی و درمان التهاب گلو، درمان برونشیت مؤثر می باشد. همچنین اثرات ضدعفونی کننده مجاری تنفسی و خلط آوری را دارا می باشد. گل پنیرک: به عنوان یک ضدسرفه قوی و مرهم سینه، خلط آور، مقوی برای ریه و درمان سرفه های گرم و خشک بوده و کلاً معالج بیماری های ریه می باشد. ماده مؤثر موجود در آن موسیلاژها و ویتامین های C، B، A می باشد. عناب: ضدآلرژی و به علت داشتن لعاب زیاد نرم کننده سینه، ضدسرفه و مفید برای درمان آسم می باشد. انجیر: این گیاه از نظر بررسی مزاج و طبیعت دارای طبیعت گرم و مرطوب است و در درمان التهاب مجاری دستگاه تنفسی، ذات الریه و رفع سرماخوردگی بسیار نافع بوده است. ریشه شیرین بیان Glycyrrhiza glabra L.: شیرین بیان به نامهای مجو، مهو، اصل سوس، متکی معروف بوده به عنوان خلط آور مصرف سنتی دارد شامل: آسپارژین، مواد آلبومیدی، رزین و کمی اسانس است. ریزوم و پودر عصاره گیاه اثرات درمانی فوق را در بر دارد.