قرص مگنی وان

بزرگسالان روزانه یک قرص مصرف کنند و یا طبق دستور پزشک مصرف شود.

کمک به سلامت سیستم عصبی و عضلانی کمک به کاهش اسپاسم عضلانی

هشدارها و نکات قابل توصیه: افراد مبتلا به کاهش عملکرد کلیه با احتیاط مصرف کنند. مصرف بیش از دوز مصرفی اجتناب شود. عوارض جانبی: به صورت خوراکی، منیزیم در مواردی می‌تواند باعث تحریک دستگاه گوارش، حالت تهوع، استفراغ و اسهال شود. موارد نادر، مقادیر بالاتر ممکن است باعث ایجاد هایپر منیزیمی با نشانه هایی از جمله تشنگی، فشار خون و خواب آلودگی و ضعف عضلانی شود. تداخلات دارویی: داروی بیسفوسفونات با منیزیم موجود در این فرآورده تداخل اثر داشته و منیزیم باعث کاهش جذب آن می شود. داروی دیگوکسینبا منیزیم موجود در این فرآورده تداخل اثر دارد و منیزیم باعث کاهش سطح دیگوکسین در خون می شود. دیورتیک های نگه دارنده پتاسیم مانند تریامترین و آمیلوراید با این فرآورده به دلیل حضور منیزیم تداخل دارند. منیزیم می تواند اثرات شل کننده های عضلانی اسکلتی را با کاهش انتشار استیل کولین از پایه های عصبی شدت بخشد. آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزیدی مانند جنتامایسین و استریتو مایسین با وجود در این فرآورده تداخل اثر دارند و مصرف همزمان می‌تواند باعث ضعف عصبی و عضلانی گردد. منیزیم می تواند منجر به تشکیل کمپلکس های نامحلول تتراسایکلین ها از جمله دمکلوسایکلین، داکسی سایکلین، تتراسایکلین شده و فعالیت جذب و ضدباکتری آن‌ها را نیز کاهش دهد. لذا توصیه می شود مصرف این دارو حداقل ۲ ساعت قبل یا ۴ تا ۶ ساعت بعد از مکمل منیزیم انجام شود. منیزیم می تواند تشکیل کمپلکس های نامحدود با آنتی بیوتیک های کینولن از جمله سیپروفلوکساسین، لووفلوکساسین، افلوکساسین داده و جذب آنها را کاهش دهد. لذا توصیه می شود این داروها حداقل ۲ ساعت قبل یا ۴ یا ۶ ساعت بعد از مصرف مکمل استفاده شوند.

فرآورده را در دمای کمتر از ۳۰ درجه سانتیگراد، دور از نور و رطوبت نگه داری شود. دور از دسترس کودکان نگهداری شود.

مکانیسم اثر: منیزیم مسئول بیش از ۳۰۰ واحد واکنش بیوشیمیایی در بدن است و بر فشار خون، متابولیسم، عملکرد سیستم ایمنی و بسیاری از جنبه های دیگر سلامت تاثیر می گذارد. واکنش های بیوشیمیایی متنوع بدن را تنظیم می کند، از جمله سنتز پروتئین، عملکرد عضله و عصب، کنترل قند خون و تنظیم فشار خون. منیزیم همچنین برای تولید انرژی، فسفوریلاسیون اکسیداتیو و گلیکولیز مورد نیاز است. همچنین منیزیم در انتقال فعال یونهای کلسیم و پتاسیم در غشای سلولی نقش دارد، فرایندی که برای هدایت عصبی، انقباض عضلات و ریتم طبیعی قلب اهمیت دارد. همانطور که میدانید، بیشترین میزان منیزیم به ترتیب در استخوانها، ماهیچه ها، بافت های همبند و مایعات بدن وجود دارد. منیزیم موجود در این فرآورده برای عملکرد قلب، ماهیچه ها، همچنین حفظ ساختار استخوان و دندان ها ضروری است. این ماده به عنوان یکی از مواد تشکیل دهنده استخوان ها بوده و در تنظیم متابولیسم کلسیم در بدن نیز نقش بسیار مهمی دارد. منیزیم باعث فعال شدن آنزیم ها، تولید انرژی و بهبود عملکرد ارگان های مختلف بدن میشود. از این رو در صورت کاهش منیزیم، بروز علایمی مثل خستگی، ضعف عمومی و گرفتگی های عضلانی، بسیار شایع است. منیزیم از مواد مهم در ساختمان استخوان ها بوده و نقش بارزی در تنظیم متابولیسم کلسیم دارد. در نتیجه کمبود منیزیم از عوامل تشدید پوکی استخوان ها است. همچنین دریافت ناکافی منیزیم باعث اختلال در ریتم قلبی شده و در نتیجه احتمال بروز حملات قلبی در انسان بالا می رود.