کپسول لیورهلث جی 140

در صورتی که پزشک تجویز دیگری نکرده باشد می توان از دوز درمانی زیر استفاده کرد: دوز اولیه: یک کپسول سه بار در روز. دوز نگهدارنده: یک کپسول دو بار در روز.

درمان حمایتی در بیماری های مزمن کبدی و سیروز

در خانم های باردار و شیرده منع مصرف دارد.

در دمای کمتر از ۳۰ درجه سانتی گراد و دور از رطوبت نگهداری نمایید .دارو را دور از دسترس کودکان نگهداری نمایید .

سیلیمارین مخلوطی از شش فلاونولیگنان سیلی بین A، سیلی بین B، ایزوسیلی بینA) و (B، سیلی دیانین، تاکسی فولین و سیلی کریستین است سیلی بین بخش عمده سیلی مارین یعنی حدود ۵۰ تا ۷۰ درصد آنرا تشکیل می دهد. به طور سنتی از این گیاه برای افزایش ترشح شیر، اختلالات قاعدگی، افسردگی، احتقان کبد، طحال و کلیه ها ونظایر آن استفاده شده است. اثرات فارماکولوژیکی متعددی از جمله اثرات آنتی اکسیدانت، ضدسرطان و محافظت سلول های کبد دربرابر بسیاری از سموم کبدی به این گیاه نسبت داده شده است. سیلی مارین همچنین دارای خاصیت ضد التهابی و ضد فیبروتیک می باشد .مشخص شده که این خواص مربوط به فلاونولیگنان های مختلف در سیلی مارین است. سیلی بین دارای اثرات شبه استروژنی می باشد و ساختاری شبیه استروژن دارد که می تواند به گیرنده های استروژنی متصل شود و آنها را فعال نماید. مطالعه موریل درسال ۲۰۰۲نشان داده که این ماده در درمان و ترمیم هپاتوسیت های آسیب دیده و عملکرد نرمال کبدی نقش دارد و با تثبیت غشا و تکثیر مجدد سلول های کبدی، کبد را در مقابل اثرات مضر و زیان آور و انواع سموم موجود که انسان روزانه با آنها روبروست در محیط زندگی حفاظت می کند. مطالعات ونگ و همکارانش نشان داده که سطح آلانین ترانس آمیناز آسپارتات ترانس آمیناز در سرم خون بیمارانی که دچار تخریب کبدی هستند توسط این ماده به حالت نرمال بر می گردد. اثرات حفاظت سلولی سیلی مارین وابسته به خواص آنتی اکسیدانی و جارو کردن رادیکال های آزاد آن می باشد و می تواند به طور مستقیم با اجزاء غشاء سلولی واکنش داده و سبب جلوگیری از هر گونه ناهنجاری در ترکیب لیپیدهای مسوول حفظ سیالیت نرمال غشاء گردد. سیلیمارین احیای ظرفیت سلول های آسیب دیده کبدی را تسریع می نماید. این اثرات باعث بهبود حال عمومی، برطرف شدن عوارض گوارشی، بهبود علائم بیماری کبدی و عادی شدن تست های کبدی می گردد. کبد انسان دارای چندین عمل حیاتی مهم می باشد: متابولیسم ، هضم و سم زدایی مواد زائد بدن . هر نوع ضایعه کبد موجب تغییراتی در سلولهای کبدی میشود و از این طریق قدرت عمل کبد را تحت الشعاع قرار می دهد . از آنجائیکه رادیکاهای آزاد در پراکسیداسیون لیپیدها در انواع مسمومیتهای کبدی دخیل هستند ، اثر ضداکسیداسیون بسیار قوی سیلیمارین و سیلی بین ممکن است اثر حفاظتی آنها را در مقابل عوامل سمی گوناگون روی کبد توجیه نماید . این دو ترکیب بعنوان عامل نابود کننده رادیکالهای آزاد عمل کرده و فرآیند های پراکسیداتیو دخیل در ضایعات کبدی ناشی از تالیوم ، اتانول ، پاراستامول و سایر مواد سمی کبدی را پیشگیری می کند . سیلیمارین فعالیت آنزیم RNA پلیمراز را در هسته سلولی افزایش داده موجب تحریک سنتز پروتئینهای ریبوزومال میشود که این عمل به نوبه خود قدرت نوسازی سلولی کبد را افزایش می دهد .بعنوان یک آنتی اکسیدان مستقیم عمل نموده و رادیکالهای آزاد سمی را از بین میبرد سیلی مارین در درمان هپاتیت حاد و مزمن ویروسی هر دو موثر است .کبدهایی که توسط تتراکلرید کربن (CCL4) دچار سیروز شده بودند، ترکیبات سیلیمارین با جلوگیری از تغییر ساختمانی فسفو لیپیدهای غشا در حفظ تعادل و انسجام غشای سلولهای کبدی موثر بوده است . ترکیبات سیلیمارین مانع از پراکسیده شدن اسید لینولییک ( که توسط لیپواکسیژناز تجزیه شده ) می شوند و از تشکیل پراکسیدهای چربی در میتوکندری و میکروزومهای کبد که در اثر عوامل مختلف ایجاد می شوند، جلوگیری می کند که این به دلیل تاثیرات بر سیستم آنزیمی گلوتاتیون و SOD می باشد . منبع: بروشور محصول