انواع گلوکزامین
انواع متفاوتی از گلوکزامین ها به صورت کپسول، قرص و حتی زریق وجود دارد. این انواع مختلف شامل موارد زیر می شود.
- گلوکزامین سولفات
- گلوکزامین هیدروکلراید
- N – استیل گلوکزامین
- MSM یکی از معروف ترین مکمل هایی گلوکزامین است که با سولفات کندرویتین و متیل سولفونیل متان که همان غضروف کوسه است، ترکیب می شود.
کاربرد گلوکزامین کدام است؟
کاربرد گلوکزامین در پزشکی بسیار دیده شده اما اثبات تمامی آنها ناقص صورت گرفته است. به همین دلیل تنها بخشی از کاربردهای اصلی که در تحقیقات به آنها رسیده اند را اشاره کرده ایم:
- این مکمل احتمال بروز بیماری های قلبی عروقی و سکته را کاهش می دهد.
- گلوکزامین همچون ایبوپروفن عمل می کند. مصرف این مکمل در طول ۶ ماه فردی را که مبتلا به بیماری ام اس است را تا حد قابل توجهی از تشدید بیماریش کم می کند.
- اولین و مهمترین کاربرد این مکمل در ساخت و ترمیم مفاصل استخوانی و شکستگی ها است. با افزایش سن روند تخریب غضروف به مرور صورت می گیرد که گلوکزامین تا حد زیادی آن را کاهش می دهد. اما نباید آن را به عنوان درمان قطعی در نظر گرفت. افراد با مصرف این مکمل می توانند میزان درد را کم و عمل جراحی را به تعویق بیاندازند.
گلوکزامین
عوارض ناشی از مصرف خودسرانه گلوکزامین
گلوکزامین نیز مانند سایر داروها و مکمل باید با مشورت متخصص استفاده گردد و اگر فردی یکی از موارد زیر را داشته باشد ممکن است با مشکلاتی مواجه گردد.
- مصرف این مکمل با عوارض گوارشی همچون سوزش معده، اسهال، تهوع و باد معده همراه است
- ممکن است مکانیزم اثر این مکمل در زنانی که باردار و یا شیرده می باشند را با آلرژی هایی رو به رو کند و به همین دلیل بهتر است از مصرف آن اجتناب کنند.
- این مکمل ممکن است شخص را دچار مشکلات پوستی، سردرد و یا خواب آلودگی کند.
- افرادی که تحت درمان بیماری سرطان هستند با مصرف این مکمل ممکن است از تاثیرات داروهایشان کم گردد.
- مکمل گلوکزامین سطح گلوکز را در افراد دیابتی بالا می برد و موجب بروز ناراحتی آنان خواهد شد. البته در برخی موارد نیز دیده شده سطح قند را در این افراد کاهش داده است که در هر دو صورت فرد را با نگرانی رو به رو خواهد کرد.
- افرادی که مبتلا به بیماری آسم هستند ممکن است با مصرف این مکمل با تنگی نفس و یا جملات آسم مواجه شوند.
- ممکن است برخی افراد با اختلالاتی چون نوسان فشار خون و یا لخته شدن خون رو به رو گردند و یا به یک سری واکنش های آلرژیک دچار شوند.
- کسانی که از داروهای رقیق کننده خون استفاده می کنند از مصرف همزمان با گلوکزامین می بایست اجتناب نمایند.
- این مکمل را اغلب از پوسته صدف تهیه می کنند که ممکن است در افراد، موجب بروز حساسیت گردد که بهتر است با احتیاط مصرف شود.
- منع مصرف این مکمل برای افراد زیر ۱۸ سال وجود دارد.
- این مکمل برای افرادی که بیماری هایی چون خشکی چشم یا زمینه بیماری آب مروارید را دارند، خطرناک خواهد بود.
مصرف گلوکزامین در ورزشکاران
گلوکزامین نه مینرال است و نه ویتامین بلکه نوعی مکمل غذایی است که از صدف و میگو به دست می آید. مکمل گلوکزامین برای ورزشکاران و بدنسازانی که در زمان تمرینات خود دچار آسیب یا صدمات استخوانی شده اند بسیار مفید است. چرا که انجام تمرینات سخت و فشرده و یا بلند نمودن وزنه های سنگین آسیب جبران ناپذیری چون ضعیف شدن، شکستن و ترک برداشتن بر مفاصل دست و پا وارد می کند که در صورت عدم ترمیم و بازسازی موجب عدم فعالیت روزمره می گردد و فرد قادر نخواهد کارهای روزانه خود را نیز انجام دهد.
بنابراین مصرف روزانه آن علاوه بر افزایش انعطاف پذیری مفاصل، می تواند استرس ناشی از این فشارهای سنگینی که متحمل می شوید را نیز کاهش می دهد و با خاطری راحت به مصاف ورزش می روید. عملکرد این مکمل در ورزشکاران و حتی انسانهایی که ورزش نمی کنند، به گونه ای است که از دردهای مفصلی می کاهد و موجب تقویت استخوان هایشان می شود. شایان ذکر است، گلوکزامین تنها یک مکمل است و خبری از عضله سازی، انرژی دهی و آنابولیکی در آن نخواهد بود. این مکمل به صورت کپسول، قرص و پودر در بازار وجود دارد که بهتر است ورزشکاران در دو وعده صبح و عصر به میزان دوز ۱۵۰۰ و ۲۰۰۰ میلی گرم مصرف شود و از این میزان تحدی نگردد تا دچار عوارض جانبی در سو مصرف آن نگردند.
توضیحات کامل و جامع بود ،ممنون